Άστεγος.gr... Άνεργος.... Ανασφάλιστος.... Στηρίζουμε τους συμπολίτες μας που βρέθηκαν από την μια μέρα στην άλλη χωρίς στέγη... χωρίς εργασία..... χωρίς ιατροφαρμακευτική ασφάλεια με τις σοσια-ληστρικές και τελευταία συριζέικες πολιτικές συνεπικουρούμενες από έναν άκρατο νεοφιλελευθερισμό.... Φωτογραφία: Herni Cartier Bresson

.......................* κιτρινισμένες λιθογραφίες * για τον Άνθρωπο και τις αξίες που χάνονται στην εποχή μας...
..."Σκέφτομαι πως αυτά τα τρία συστατικά πρέπει νά 'χει η ζωή: το μεγάλο, το ωραίο και το συγκλονιστικό. Το μεγάλο είναι να βρίσκεσαι μέσα στην πάλη για μια καλύτερη ζωή. Όποιος δεν το κάνει αυτό, σέρνεται πίσω απ' τη ζωή. Το ωραίο είναι κάθε τι που στολίζει τη ζωή. Η μουσική, τα λουλούδια, η ποίηση. Το συγκλονιστικό είναι η αγάπη... Νίκος Μπελογιάννης

****


“Ηomo hominis lupus” - o άνθρωπος λύκος για τον συνάνθρωπό του

Τετάρτη 10 Ιουνίου 2015

ΠΕΡΙ ΑΣΤΕΓΩΝ

ΑΡΘΡΟ
του Μανόλη Μαυροζαχαράκη,*


Η διαρκούσα λιτότητα στην Ελλάδα δεν συνδέεται μόνο με την γενική πτώση του βιοτικού επιπέδου, την ραγδαία αύξηση της φτώχειας και την περιχαράκωση του κοινωνικού κράτους εν γένει. Το χειρότερο επιφαινόμενο της κρίσης είναι ότι αυξάνει όλο και περισσότερο ο αριθμός των ανθρώπων που περιθωριοποιούνται εντελώς και εξοστρακίζονται από κάθε κοινωνικό δίκτυο. Σύμφωνα λοιπόν με πρόσφατες εκτιμήσεις τουλάχιστον 20.000 άνθρωποι έμειναν άστεγοι ως άμεσο αποτέλεσμα της κρίσης .
Μια μελέτη της ελληνικής οργάνωσης αστέγων «Κλίμακα», φωτίζοντας την κοινωνική σύνθεση αυτού του στρώματος. σημειώνει ότι, σχεδόν 25 % προέρχονται από τον κλάδο των κατασκευών και 16 % έχουν εργαστεί ως ελεύθεροι επαγγελματίες. Εν κατακλείδι πρώτιστα θύματα της κρίσης είναι άνθρωποι που προέρχονται από οικονομικούς κλάδους οι οποίοι εν μέσω της κρίσης τέθηκαν σε μακροχρόνια ύφεση χωρίς να υπάρξουν ανάλογοι δίαυλοι διοχέτευσης της οικονομικής δραστηριότητας σε άλλους συναφής τομείς. Κατά συνέπεια τα εν λόγω επαγγέλματα τελούν υπό μια δομική και υπαρξιακή κρίση, με αποτέλεσμα να τροφοδοτούν το πεδίο της κοινωνικής περιθωριοποίησης με αιχμή του δόρατος την μάζα των αστέγων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το ήμισυ των αστέγων έχει ένα μηνιαίο «εισόδημα» κατώτερο των 20 ευρώ. Παράλληλα 64 % εξ αυτών αναζητούν καταφύγιο σε εγκαταλελειμμένα σπίτια και 10,5 % ζουν στο αυτοκίνητο.
Οι κυριότερες ανησυχίες των άστεγων ανθρώπων αφορούν την διαμονή, την αγορά τροφίμων και ειδών ένδυσης, την ιατρική περίθαλψη και την αναζήτηση για μια θέση εργασίας.
Με βάση την μελέτη της οργάνωσης «Κλίμακα» 71,1 % των αστέγων επιθυμεί από την πολιτεία να πάρει μέτρα και να δραστηριοποιηθεί γύρω από την πρόληψη και προστασία των πολιτών από το ενδεχόμενο να μείνουν άστεγοι.
Επειδή λοιπόν «Άγιες Μέρες» πλησιάζουν και επειδή βλέπουμε τα κόμματα της συμπολίτευσης να ασχολούνται κυρίως με ζητήματα μεταθέσεων και την αντιπολίτευση να περιφέρεται στην Λατινική Αμερική αναζητώντας τον επίγειο παράδεισο, θεωρούμε σκόπιμο και επιβεβλημένο να καλέσουμε σύσσωμο τον πολιτικό κόσμο στραφεί προς το επείγον ζήτημα των αστέγων να αναζητήσει θεσμικά και άλλα μέτρα. Το ίδιο αίτημα βέβαια στρέφεται και προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση και την Κοινωνία Πολιτών.

____________
* by doureios στο Δεκεμβρίου 22, 2012

Παρασκευή 24 Απριλίου 2015

Οι άστεγοι φωτογραφίζουν την δική τους Αθήνα της κρίσης

Μια προσωπική καταγραφή από τους ανθρώπους της 'Σχεδίας' με 80 εικόνες, στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών 


Οι άστεγοι φωτογραφίζουν την δική τους Αθήνα της κρίσης Από την LIFO TEAMΤον Οκτώβριο του 2013, δέκα διανομείς του περιοδικού δρόμου «Σχεδία» πήραν στα χέρια τους από μια φωτογραφική μηχανή. Και οι δέκα ανήκουν στην ειδική εκείνη ομάδα συμπολιτών μας που βιώνει την κοινωνική και οικονομική κρίση στην πιο ακραία της μορφή: Είναι ή έχουν υπάρξει άστεγοι, έχουν βιώσει οι ίδιοι τη ζωή στο δρόμο, έχουν ζήσει ή εξακολουθούν να ζουν σε ακατάλληλες συνθήκες διαβίωσης. Αποστολή τους ήταν να αποτυπώσουν τη ζωή στην πόλη από τη δική τους μοναδική οπτική. Να καταγράψουν, χωρίς περιορισμούς και αναστολές, αυτά που τους γοητεύουν, τους θλίβουν, τους κάνουν να χαμογελούν, να θυμώνουν, να ελπίζουν. 
Ένας γνωστός Έλληνας φωτογράφος, ο Νίκος Πηλός, ανέλαβε να τους κάνει μαθήματα φωτογραφίας, να τους βοηθήσει να δουν πέρα από το διάφραγμα. Δεκαοκτώ μήνες και δεκάδες χιλιάδες φωτογραφίες αργότερα, το υλικό που έχει συγκεντρωθεί συνθέτει μια μοναδική κοινωνική καταγραφή. «Ο φακός συνέλεξε τα κομμάτια μου – έσπασε το μπάζωμα που είχε γίνει. Οι άστεγοι είχαν κομμάτια από τον εαυτό μου, οι συνοικίες που έγιναν ράκη κάποτε φάνταζαν στα μάτια μου σαν χρυσάφι. Πάντα φοβόμουν στις φωτογραφίες ότι θα έδειχναν αυτό που δεν ήθελα να δουν οι άλλοι για μένα. Φωτογράφισα άστεγους που δεν είχαν δει τον εαυτό τους χρόνια. Όταν τον έβλεπαν, εκπλήσσονταν. Άλλος μου έλεγε "αδυνάτισα", άλλος "γέρασα", και θλίβονταν», περιγράφει την εμπειρία της μία από τις συμμετέχουσες στο project. 
 Ογδόντα συνολικά από αυτές τις εικόνες της Αθήνας παρουσιάζονται σε έκθεση στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών (από Τρίτη 28 Απριλίου ως Κυριακή 10 Μαΐου). Τα φωτογραφικά έργα θα διατίθενται προς πώληση και τα έσοδα θα χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά για την ενίσχυση των ίδιων των δημιουργών. Η έκθεση είναι μια συνδιοργάνωση της «Σχεδίας» με τη Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών και του Ιδρύματος Ωνάση. 

 Πηγή: www.lifo.gr

Τρίτη 7 Απριλίου 2015

Ο άστεγος που βοηθούσε τους άλλους άπορους...- Η ιστορία του ανθρώπου που πέθανε χθες στους δρόμους του Ηρακλείου...

Δημήτρης Τζανακάκης


ΔΕΙΤΕ εδώ μια τραγική ιστορία στο Ηράκλειο: Ήταν άστεγος και έβρισκε "κατάλυμα" σε μια οικοδομή στην περιοχή του Πόρου. Ο 50χρονος Πολωνός, που ζούσε χρόνια στο Ηράκλειο, έτρωγε από τα συσσίτια της Εκκλησίας, αλλά βοηθούσε κιόλας να τρώνε και να έχουν βοήθεια άλλοι άποροι. Τα ξημερώματα της Κυριακής βρήκε τραγικό θάνατο όταν τον σκότωσε αυτοκίνητο στη λεωφόρο Ικάρου. 

Τώρα η Τροχαία αναζητά τον άνθρωπο που με το αυτοκίνητό του τον παρέσυρε γύρω στις 4 τα ξημερώματα και στη συνέχεια τον εγκατέλειψε αβοήθητο. Ο άτυχος άνδρας έχασε τη μάχη για τη ζωή λίγες ώρες αργότερα, ενώ βρισκόταν στο χειρουργείο. Ο οδηγός που τον εγκατέλειψε θα ναι κι εκείνος κανείς "καθωσπρέπει" νοικοκυραίος ή γόνος "καθωσπρέπει νοικοκυραίου" που θα πήγε να κοιμήθηκε έχοντας ήσυχη τη συνείδηση του πως δεν τον είδε κανένα μάτι να τον ...κακοχαρακτηρίσει...

Σχετικά:
 "Έσβησε" άστεγος στο Ηράκλειο... 

>| Ο άστεγος που βοηθούσε τους άλλους άπορους...- Η ιστορία του ανθρώπου που πέθανε χθες στους δρόμους του Ηρακλείου...

Πέμπτη 2 Απριλίου 2015

Αθήνα, ξημερώματα Σαββάτου

 «Είσαι ο πρώτος άνθρωπος που μου μιλάει μετά από ένα μήνα, νόμιζα ότι ήμουν αόρατος» μου είπε. 
Από τον Moico Weegee 


ΚΑΤΕΒΑΙΝΑ ΕΝΑΝ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑΣ της χώρας που γέννησε τη δημοκρατία, τη φιλοσοφία, τη σκέψη και άλλα πολλά καλά για το υπόλοιπο άστρο στο οποίο κατοικούμε. Σε ένα φανάρι, ένας μεγάλος σε ηλικία άνθρωπος, ρακένδυτος και εμφανώς άστεγος, έχασε την ισορροπία του και έπεσε μεταξύ πεζοδρομίου και ασφάλτου (ο τόνος δικός σας). Τρία αυτοκίνητα και δύο μηχανές μπροστά μου, κανείς δεν κουνήθηκε. Προς στιγμή πέρασε η εικόνα τους μπροστά μου, στο αποκορύφωμα του θείου δράματος με λαμπάδες, να περιμένουν να καταβροχθίσουν με το Χριστός Ανέστη... Αυτός ο άνθρωπος, σύμφωνα με τη «θρησκεία» μας, θα μπορούσε να είναι ο Γκάντι μας, ο Δαλάι μας, ο Χριστός μας! Χωρίς αυτά να μου βαραίνουν εκείνο που με ώθησε να κατέβω από τη μηχανή, προχώρησα προς το μέρος του. ΝΑΙ, μύριζε! ΝΑΙ, ήταν άστεγος! ΝΑΙ, αν τον συναντούσες το πρωί πηγαίνοντας στη δουλειά σου (που να λες πάλι καλά που υπάρχει και να ανάψεις κανένα κεράκι στην εκκλησία), δεν θα έριχνες δεύτερο βλέμμα. 

ΤΟΝ ΕΠΙΑΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΡΑΤΣΟ ΚΑΙ ΣΗΚΩΘΗΚΕ με αίματα στο στόμα. Τον ρώτησα αν έσπασε κανένα δόντι και γέλασε λέγοντάς μου «πέντε έχω όλα κι όλα». Είχε ανοίξει η μύτη του και έβγαλα από τη μηχανή χαρτομάντιλα. Μου λέει «Να είσαι καλά άνθρωπε», με γέλιο. Τον ρωτάω «εσύ είσαι καλά ρε άνθρωπε;». Η απάντησή του μαχαίρι «αφού ζώ και είμαι έτσι, είναι δυνατόν να είμαι καλά; Αγόρι μου, έχω καρκίνο στο τελικό στάδιο και δεν έχω δύναμη. Περπατάω τη γραμμή του θανάτου» ( εκεί μου ήρθε λίγο στο μυαλό το I walked the line). 

ΤΟΥ ΛΕΩ ΚΙ ΕΓΩ ΧΑΠΑΤΟΣ «υπάρχει μια γραμμή για άστεγους, να ξεκουραστείς, να σε περιθάλψουν, να νιώσεις λίγο ανακούφιση». Πάλι γέλασε... «Αγόρι μου, είμαι 62 χρονών, δουλεύω από τα 15 μου. Στα 24 έκανα δική μου δουλειά, πριν από εφτά χρόνια τα έχασα όλα! Και όταν λέω όλα, εννοώ ΟΛΑ. Τη γυναίκα μου, γιατί καθυστέρησε η σειρά της για μια εξέταση στο γαμωΤΕΒΕ. Τον γιο μου, που ήταν ένας από τους φαντάρους που "ακούμπησε"ο ιστός της γαμημένης μας σημαίας στο ηλεκτροφόρο καλώδιο και τέλος, το σπίτι μου, γιατί η λιγδαbank μού το πήρε για τις 40 δόσεις που είχαν μείνει. Δεν έχω ασφάλεια, δεν έχω σπίτι και δεν έχω κανέναν που να αγαπάω, πέραν από αυτόν τον κερατά (και μου δείχνει απέναντι μια άδεια νησίδα), τον θάνατο, τη λύτρωση». 

ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΕΛΕΓΞΩ, ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ άρχισαν να τρέχουν, η φάτσα μου ανέκφραστη. Γυρνάει και μου λέει «είδες πόσο χάλια είναι η ατμόσφαιρα, πολλή σκόνη! Εσύ όμως είσαι όαση, είσαι ο πρώτος άνθρωπος που μου μιλάει μετά από ένα μήνα, νόμιζα ότι ήμουν αόρατος. Σε ευχαριστώ γιατί ξέρω ότι υπάρχω και έτσι οι περίεργες σκέψεις που με τριγυρνούσαν σταμάτησαν. Νόμιζα ότι είχα κάνει σε κανέναν κακό και το πλήρωνα σαν φάντασμα! 

ΠΗΡΕ ΕΝΑ ΑΥΤΟΣΧΕΔΙΟ ΜΠΑΣΤΟΥΝΙ ΠΟΥ ΕΙΧΕ και γύρισε και με κοίταξε με το βλέμμα του βασιλιά, αυτού που τα έχει όλα ή αυτού που δεν έχει τίποτα να χάσει. Έκανα να του δώσω ό,τι είχα στις τσέπες μου και μου απάντησε «πιες έναν καφέ για μένα και αν τύχει και ακούσεις τι έγινα, ξέχασέ το. Να είσαι πάντα έτσι...». Πώς έτσι, γμτ πτν μου; 

[Πηγή: www.doctv.gr]

Σάββατο 14 Μαρτίου 2015

Η «γειτονιά των αστέγων» στον κήπο του Ζαππείου

 Κοινωνία  

Σε μια γωνιά στον κήπο του Ζαππείου, ανάμεσα στα δέντρα και την πυκνή βλάστηση, μακριά από τα βλέμματα των περαστικών έχουν βρει καταφύγιο άστεγοι, οι οποίοι έχουν δημιουργήσει την δική τους «γειτονιά».


Με τα μόνα μέσα που διαθέτουν, ξύλα, σίδερα και αδιάβροχα πανιά, έχουν φτιάξει παράγκες για να προφυλάσονται από τα καιρικά φαινόμενα.
«Είναι δύσκολα, εγώ μόνο ξέρω τι περνάω καθημερινά», λέει ο κ. Διονύσης, ο οποίος είναι ο πρώτος κάτοικος της «γειτονιάς των αστέγων».
«25 χρόνια με βροχή, ήλιο, κρύο χιόνι, είμαι εδώ. Η ζωή ήταν σκληρή μαζι μου, ένα οικογενειακό πρόβλημα ήταν αρκετό ώστε να χάσω τη γη κάτω από τα πόδια μου. Έφυγα από το σπίτι μου και ήρθα στον κήπο του Ζαππείου. Το σπίτι μου πια είναι αυτό», συνεχίζει.
Ο κ. Διονύσης ήταν ελαιοχρωματιστής - και από τους καλούς, όπως λέει ο ίδιος με καμάρι. Έχει τρία παιδιά και ένα μεγάλο καημό: ότι κανένα τους δεν είναι δίπλα του, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να χαρεί τα πέντε εγγόνια του.
Η συντροφιά του είναι η μουσική και λίγο κρασί που αγοράζει όποτε βγάζει λεφτά από την ανακύκλωση μετάλλου. Μας δείχνει ένα παλιό ραδιόφωνο που βρήκε πριν μήνες στα σκουπίδια το οποίο συνδέει με μπαταρία αυτοκινήτου για να δουλέψει.

 

«Κρασάκι, μουσική και καπνό να έχω και δεν ζητάω τίποτα άλλο από τον Θεό. Ειδήσεις δεν ακούω, δεν θέλω να ξέρω τι γίνεται στον κόσμο. Ο κόσμος είναι σκληρός», αναφέρει με βουρκωμένα μάτια.
Στη «γειτονιά των αστέγων» στον κήπο του Ζαππείου το τελευταίο χρόνο έχουν βρει «σπίτι» και άλλοι άστεγοι. Κυρίως «θύματα» της οικονομικής κρίσης που μη μπορώντας να αντεπεξέλθουν στα καθημερινά έξοδα έχουν φτιάξει το δικό τους καταφύγιο εκεί.
ΜΑΚΗΣ  ΣΥΝΟΔΙΝΟΣ

- See more at: http://left.gr/news/i-geitonia-ton-astegon-ston-kipo-toy-zappeioy#sthash.VK97gdmz.dpuf

Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2015

Οι θερμαινόμενοι χώροι υποδοχής αστέγων σε Αθήνα - Θεσσαλονίκη

  Κοινωνία  

Συνεχίζονται τα έκτακτα μέτρα που λαμβάνουν μεγάλοι δήμοι της χώρας για την προστασία των αστέγων από τα ακραία καιρικά φαινόμενα.



Ο δήμος Αθηναίων πραγματοποιεί συνεχείς επιτόπιες παρεμβάσεις στους δρόμους από ειδικά κλιμάκια, ενώ προσφέρει στους άστεγους θερμαινόμενους χώρους.
Εκτός από τις δύο θερμαινόμενες αίθουσες που λειτουργούν στα γραφεία της δημοτικής κοινότητας στον Κολωνό (210-5157553) και στη Λέσχη Φιλίας στην Γκράβα, ανοίγει από σήμερα, Δευτέρα, και τρίτη αίθουσα στη Λέσχη Φιλίας του Αγίου Παύλου, (Μαμούρη 22 κ Δύμης, Σταθμός Λαρίσσης, 210 - 8223946) δυναμικότητας έως και 20 ατόμων.

Μέχρι την Κυριακή, στις δύο πρώτες αίθουσες υπολογίζεται ότι φιλοξενήθηκαν 67 άτομα, ενώ για τέσσερα άτομα κρίθηκε επιβεβλημένη η διακομιδή τους σε νοσοκομεία της Αθήνας.
Στις θερμαινόμενες αίθουσες του δήμου Αθηναίων για τη φιλοξενία αστέγων προσφέρονται γεύματα, ενώ μέλη των κοινωνικών υπηρεσιών του δήμου παρέχουν ψυχολογική στήριξη και επιχειρούν να πείσουν τους αστέγους συμπολίτες μας να φιλοξενηθούν, τουλάχιστον για τον χειμώνα, στους ξενώνες φιλοξενίας του δήμου.
Στον Πειραιά ο Ξενώνας Αστέγων του δήμου Πειραιά «Η Ανακούφιση», δέχεται για φιλοξενία τους άστεγους της πόλης. Ο ξενώνας βρίσκεται στην Ομηρίδου Σκυλίτση 19 και το τηλέφωνο πληροφοριών 210-4133187.
Επίσης το Γυμναστήριο «Παναγιώτης Σαλπέας», θα λειτουργήσει συμπληρωματικά και θα υποδέχεται τους άστεγους της πόλης, εφόσον έχουν καλυφθεί οι θέσεις στο Ξενώνα Αστέγων. Το Γυμναστήριο βρίσκεται στην Ακτή Ξαβερίου 1. Τηλέφωνο πληροφοριών 210-4282231 και 237.

Στο δήμο Αχαρνών λειτουργούν από τις 8 το πρωί μέχρι τις 8 το βράδυ οι εξής θερμαινόμενες αίθουσες:
1ο ΚΑΠΗ - Πλατεία Αγ. Νικολάου
2ο ΚΑΠΗ – Αγ. Πέτρος
3ο ΚΑΠΗ – ΠΟ.ΚΕΝ. Κόκκινου Μύλου
4ο ΚΑΠΗ – Αγ. Άννα

Επίσης από τις 8 το πρωί μέχρι τις 3 το μεσημέρι λειτουργεί το ΚΑΠΗ Αγ.Κωνσταντίνου. Για διανυκτέρευση θα παραμείνει ανοιχτή η αίθουσα εκδηλώσεων του Δημαρχιακού Μεγάρου (Φιλαδελφείας και Μπόσδα).
Σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, η Πολιτική Προστασία του Δήμου Αχαρνών θα βρίσκεται στη διάθεση των δημοτών όλο το 24ωρο (τηλ. επικοινωνίας: 210 2435665).

Στη Θεσσαλονίκη, οι χώροι οι οποίοι συνεχίζουν να είναι προσβάσιμοι και διαθέσιμοι από σήμερα, Δευτέρα μέχρι και την Παρασκευή (08:00 έως 18:00) ώστε να παρασχεθεί προσωρινή φιλοξενία για όλο το χρονικό διάστημα που οι θερμοκρασίες θα είναι χαμηλές είναι:
2ο παράρτημα Κ.Α.Π.Η. (Λαγκαδά 35, 1ος όροφος τηλ. 2310514456)
5ο παράρτημα Κ.Α.Π.Η. (Αλεξανδρείας 27, ισόγειο τηλ. 2310820110)

Οι παραπάνω χώροι θα λειτουργήσουν παράλληλα με τις ήδη υφιστάμενες δομές που παρέχουν τις υπηρεσίες τους καθ’ όλη την διάρκεια του έτους και οι οποίες είναι:
Υπνωτήριο Αστέγων του Δήμου Θεσσαλονίκης που λειτουργεί σε συνεργασία με τη ΜΚΟ ΑΡΣΙΣ (Ανδρέου Γεωργίου 13 τηλ. 2310528811), από τις 17:00 έως την επομένη ημέρα στις 11:00
Κέντρο Ημερήσιας Φροντίδας του Δήμου Θεσσαλονίκης που λειτουργεί σε συνεργασία με τη ΜΚΟ PRAKSIS (Μοναστηρίου 62 τηλ. 2310527938), από τις 10:00 έως τις 20:00

Επιπλέον, θα συνεχιστεί η δράση των street workers του ΟΚΑΝΑ και της ΜΚΟ PRAKSIS για τον εντοπισμό αστέγων, καθώς και ο εφοδιασμός των αστέγων με υπνόσακους και κουβέρτες, τα οποία θα διανέμει όχημα του Δήμου Θεσσαλονίκης.

- από το: http://left.gr/news/oi-thermainomenoi-horoi-ypodohis-astegon-se-athina-thessaloniki#sthash.ozo4DzEO.dpuf

Πέμπτη 1 Ιανουαρίου 2015

Εφημερίδα των Συντακτών: Καλή χρονιά, κύριε άστεγε

ΖΗΤΩ  Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ + ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ  = ΕΚΣΥΧΡΟΝΙΣΜΟΣ

Μια κόκκινη κουβέρτα κατάχαμα, σαν σακούλα σκουπιδιών που ξέχασαν να τη φορτώσουν στο απορριμματοφόρο.
Κατηφορίζοντας κάθε βράδυ στην Κολοκοτρώνη η ίδια σκέψη στοιχηματίζει με το αμήχανο βλέμμα μου: ας μην είναι εκεί, ξαπλωμένος στην ίδια θέση, φασκιωμένος στην κόκκινη κουβέρτα του. Και κάθε βράδυ η παρουσία του με διαψεύδει. Λέξη υπερβολική η «παρουσία» εν προκειμένω, ανακαλείται για να αποδώσει ακριβώς το αντίθετο από αυτό που σημαίνει· την απουσία του ανθρώπου δίχως σπίτι που σκέπασε το πρόσωπό του για να μη βλέπει το προσωπείο αυτής της πόλης.
Ανεβαίνοντας στα γραφεία της εφημερίδας αλλάζω παραστάσεις. Κόσμος πηγαινοέρχεται, έντονα φώτα, φασαρία παντού, συσκέψεις, διαφωνίες, πειράγματα, η επικαιρότητα καταγράφεται στις οθόνες των υπολογιστών, ρεπορτάζ βροντοφωνάζουν για τον κόσμο που δεν αντέχει, αναλύσεις δίνουν και παίρνουν για τον εμπαιγμό των πολιτικών που δεν έχει τελειωμό, φωτογραφίες καταλαμβάνουν τη θέση τους ανάμεσα σε τίτλους και αράδες. 
Την ώρα που το βλέμμα μου δραπετεύει από την οθόνη του υπολογιστή και περιεργάζεται τον χώρο σκέφτομαι τα σφαλιστά του μάτια. Όταν ανταποδίδω ένα συναδελφικό χαμόγελο, μια καληνύχτα, ένα χτύπημα στην πλάτη, αναλογίζομαι πώς είναι να ξημερώνεται στο παγωμένο τσιμέντο, τι σκέφτεται όταν περνούν από δίπλα του παρέες γελώντας, πόσο κρυώνει, πώς αντιμετωπίζει τη βροχή, τι φοβάται περισσότερο. 
Θυμάμαι πριν από δέκα χρόνια, στο Εδιμβούργο, πόση εντύπωση μου είχε κάνει η εικόνα των αστέγων που είχαν συντροφιά τους έναν σκύλο. Έμαθα ότι οι αρχές της Σκοτίας για να μην υπάρχουν αδέσποτα στον δρόμο δίνουν κάποιο μικρό επίδομα στους «κλοσάρ» για τον τετράποδο φίλο τους. Έρευνες έχουν δείξει ότι οι ανέστιοι άνθρωποι βρίσκονται σε καλύτερη, όσο γίνεται, ψυχολογική κατάσταση έχοντας για παρέα κάποιο από αυτά τα ζωντανά πλάσματα. 
Άστεγος στη Σκοτία, με συντροφιά τον τετράποδο φίλο του Άστεγος στη Σκοτία, με συντροφιά τον τετράποδο φίλο του. 
Οι δρόμοι γύρω από το Σύνταγμα πλημμύρισαν χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια, οι βιτρίνες φόρεσαν τα γιορτινά τους και τα βλέμματα μαγνητίζουν κόκκινες γιρλάντες, κόκκινα αγιοβασιλάκια, κόκκινα στολίδια. Μοναδική παραφωνία, μια κόκκινη κουβέρτα κατάχαμα, σαν σακούλα σκουπιδιών που ξέχασαν να τη φορτώσουν στο απορριμματοφόρο. 

Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών