Οι αόρατοι φτωχοί και άστεγοι, σε ένα πλούσιο προάστιο της Αθήνας…

Δημήτρης Κ. Τζανακάκης

ΡΕΘΥΜΝΟ

Οι αόρατοι φτωχοί και άστεγοι, σε ένα πλούσιο προάστιο της Αθήνας… // Τρια (3) παραδείγματα εύπορων πολιτών, που έφτασαν στην απόλυτη ένδεια… (ΜΗΝ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΤΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ, που προσπαθούν να σας πείσουν ότι οι άστεγοι είναι, όλοι, τεμπέληδες, τοξικομανείς, ξένοι, κλπ. ΣΑΣ ΛΕΝΕ ΨΕΜΑΤΑ…)...

~~~~~

Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί ποιοι άνθρωποι περνούν την πόρτα του όμορφου ισόγειου κτιρίου που στεγάζει την Κοινωνική Υπηρεσία του Δήμου Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης, σε ένα από τα πράσινα κεντρικά πάρκα της Βούλας.

Οι νεόδμητες πολυκατοικίες με θέα στο “απέραντο γαλάζιο” του Σαρωνικού κόλπου που το περιστοιχίζουν, τα καινούργια κατά κανόνα ΙΧ αυτοκίνητα που είναι σταθμευμένα στη γύρω περιοχή, ο ιστιοπλοϊκός όμιλος που βρίσκεται απέναντι ακριβώς, όλα δείχνουν μια καλή ζωή σε ένα από τα παραθαλάσσια προάστια της Αθήνας, λες και η οικονομική κρίση δεν πέρασε ποτέ από εκεί.

Είναι όμως έτσι;

Άνθρωποι που είχαν όλες τις προϋποθέσεις για μια αξιοπρεπή διαβίωση αλλά έπεσαν σε μια αναποδιά, βρέθηκαν στην ανεργία ή έχασαν την επιχείρησή τους, βιώνουν μια δραματική πτώση του βιοτικού τους επιπέδου. Πλάι σε αυτούς, τα πραγματικά και απόλυτα θύματα της κρίσης. Εκείνοι που ήταν ήδη φτωχοί που έγιναν φτωχότεροι, σε μια οικονομική και προσωπική καταβύθιση με τέτοια διάρκεια που δεν έχει προηγούμενο στη σύγχρονη ιστορία της χώρας.

1. Ο Γιώργος σήμερα φιλοξενείται σε δομή του Δήμου. Η Κοινωνική Υπηρεσία του εξασφάλισε ένα αξιοπρεπές ζεστό δωμάτιο για να κοιμηθεί, καθώς και το καθημερινό του φαγητό. Πριν φτάσει στο έσχατο σημείο ένδειας, ώστε να ζητήσει τη συνδρομή του κράτους για να κρατηθεί στη ζωή, ήταν ένας κορυφαίος και πρωτοπόρος φωτογράφος. Είχε δική του επιχείρηση και πετούσε αεροπλάνα.

Οι εποχές όμως της βεβαιότητας έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί. Από τα σύννεφα, ο Γιώργος βρέθηκε βρέθηκε κάτω από το χώμα. Ένα μεγάλο διάστημα το πέρασε μένοντας στην άκρη της θάλασσας, μακριά από ανθρώπους, χωρίς στέγη και σε πρωτόγονες συνθήκες.

Και πλέον μπορεί να λέει ότι παραμένει στη μεριά της αξιοπρέπειας.

2. Ο Αποστόλης είναι μουσικός. Συνεργάστηκε με τα μεγαλύτερα ονόματα του μουσικού στερεώματος και οι ιστορίες του για γνωστούς καλλιτέχνες είναι ατελείωτες. Η τέχνη του χάρισε αξέχαστες στιγμές δημιουργίας και δόξας, όμως η ζωή του γύρισε την πλάτη. Το βιολί του δεν το αποχωρίστηκε ποτέ, όμως τις ανέσεις μιας αξιοπρεπούς διαβίωσης αναγκάστηκε να τις ξεχάσει.

Για πολλά βράδια είχε μόνη συντροφιά του τη μουσική του, χαρίζοντας τις μελωδίες του σε περαστικούς. Απέκτησε πολλούς φίλους με την τέχνη του. Το σπίτι του όμως το έχασε. Και χτύπησε την πόρτα της Κοινωνικής Υπηρεσίας για να βγει από το αδιέξοδο. Σήμερα διαμένει κι αυτός σε δομή φιλοξενίας αστέγων του Δήμου Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης.

3. Ο Σεμπάστιαν έγινε γνωστός στην πλατεία της Βούλας ως μια ευγενική φυσιογνωμία άστεγου, που δεν επαιτούσε. Το μεγάλο πρόβλημα αλκοολισμού που είχε τον έκανε άλλοτε ευχάριστο στις παρέες των περαστικών, άλλοτε σκοτεινό και απόμακρο. Αμέτρητες ήταν οι φορές που οι άνθρωποι του Δήμου τον πλησίασαν για να του δώσουν μια εναλλακτική, μια βοήθεια παραπάνω από ένα κουτάκι μπύρα. Αρνείτο πεισματικά να εγκαταλείψει την “ελευθερία” του δρόμου, να στεγαστεί, να μπει σε ένα πρόγραμμα απεξάρτησης. Μόνη φορά που δέχτηκε να κοιμηθεί κάτω από στέγη ήταν ο φετινός χιονιάς…

Ήταν τουλάχιστον δύο φορές που ο Σεμπάστιαν σώθηκε στο “παρά πέντε” από ευαισθητοποιημένους πολίτες που κάλεσαν ασθενοφόρο όταν τον είδαν σε άσχημη κατάσταση. Τελικά, ο συμπαθής Πολωνός «έφυγε» στον δρόμο, αφήνοντας αναπάντητο για πάντα αν ήταν πραγματικά αυτός ο τρόπος ζωής που τον εξέφραζε.

Τρεις περιπτώσεις ανθρώπων. Τρεις ακραίες ίσως ιστορίες σε ένα καλό προάστιο που μας υποδεικνύει όμως ότι η κρίση δεν υπολογίζει τις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων και ξεσπά αδιακρίτως σε τακτοποιημένες ή μη ζωές.

ΜΟΝΟ ΤΟ 10% ΠΕΡΙΠΟΥ ΤΩΝ ΑΣΤΕΓΩΝ, ΕΙΝΑΙ ΑΣΤΕΓΟΙ ΑΠΟ ΕΠΙΛΟΓΗ, ΤΟΞΙΚΟΜΑΝΕΙΣ, ΞΕΝΟΙ, ΕΥΚΑΙΡΕΙΑΚΟΙ ΑΣΤΕΓΟΙ, ΨΥΧΙΚΑ ΔΙΑΤΑΡΑΓΜΕΝΟΙ, "ΤΕΜΠΕΛΗΔΕΣ", ΚΛΠ.

ΤΟ 90%, ΠΕΡΙΠΟΥ, ΕΧΑΣΑΝ ΣΠΙΤΙΑ ΚΑΙ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ.

Ξυπνήστε πολίτες, και τιμωρείστε αυτούς που σας κατέστρεψαν την χώρα και την ζωή σας, και μην περιμένετε από άλλους, να κάνουν , αυτό, που εσείς είστε υποχρεωμένοι , να κάνετε…

Μην αναθέτετε σε τρίτους πράξεις φιλανθρωπίας.

Κάνετε το καλό μόνοι σας, από την καρδιά σας,…

11-11-2018
ΚΙΒΩΤΟΣ ΑΣΤΕΓΩΝ
Πηγή:

 https://www.facebook.com/kivotosastegon/posts/1811387442323016?__tn__=K-R

Η Εθνική Αστέγων στο Παγκόσμιο του Μεξικού, καλή επιτυχία παιδιά !!!

Η Εθνική Αστέγων στο Παγκόσμιο του Μεξικού   Η Αγγελική, ο Αποστόλης, η Μάγδα, ο Μορτάζα και τα άλλα παιδιά πετούν αυτή την Κυριακή 11 Νοεμβρίου για το Μεξικό και για το 16ο Παγκόσμιο Κύπελλο Αστέγων, στο οποίο θα συμμετάσχει, για δωδέκατη συνεχή χρονιά και η δική μας ομάδα, η Εθνική Αστέγων. Μάλιστα, όπως συμβαίνει τα τελευταία τρία χρόνια, η αποστολή θα είναι διπλή, αφού η χώρα μας θα συμμετάσχει τόσο στο ανδρικό-μεικτό όσο και στο γυναικείο τουρνουά.    Η Κυριακή 11 Νοεμβρίου είναι μια σημαδιακή, σπουδαία μέρα για τη «σχεδία» και το εγερτήριο θα είναι κάτι παραπάνω από πρωϊνό. Αχάραγα ακόμη, που οι μαραθωνοδρόμοι, μέλη της ομάδας ειδικών αποστολών της «σχεδίας» θα παίρνουν το δρόμο για τη γραμμή της εκκίνησης στον Μαραθώνα, προκειμένου να ζήσουν μια μοναδική εμπειρία (όπως έλεγε για το αγώνισμα του Μαραθωνίου ο θρύλος των μικρών και μεγάλων αποστάσεων Εμίλ Ζάτοπεκ), μια άλλη παρέα αποτελούμενη από οκτώ αγόρια και οκτώ κορίτσια θα βρίσκεται ήδη στο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» για να κάνει το «τσεκ ιν» για ένα ταξίδι ζωής. Η Αγγελική, ο Αποστόλης, η Μάγδα, ο Τζιμπούρ, ο Μορτάζα και τα άλλα παιδιά θα πετάξουν για το Μεξικό και για το 16ο Παγκόσμιο Κύπελλο Αστέγων, στο οποίο θα συμμετάσχει, για δωδέκατη συνεχή χρονιά και η δική μας ομάδα, η Εθνική Αστέγων. Μάλιστα, όπως συμβαίνει τα τελευταία τρία χρόνια, η αποστολή θα είναι διπλή, αφού η χώρα μας θα συμμετάσχει τόσο στο ανδρικό-μεικτό τουρνουά όσο και στο γυναικείο. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία (www.homelessworldcup.org), στο φετινό Παγκόσμιο Κύπελλο Αστέγων θα συμμετάσχουν 64 ομάδες (48 ανδρικές και 16 γυναικείες), από 48 χώρες του πλανήτη. Από τις κατόχους του τίτλου Βραζιλία (στους άνδρες) και Μεξικό (στις γυναίκες), μέχρι τη Ζιμπάμπουε κα το Χονγκ Κονγκ, την Κόστα Ρίκα και την Ινδία. Πεντακόσια παιδιά από όλα τα σημεία του ορίζοντα που θα ενώσουν τα ποδοσφαιρικά και άλλα ταλέντα τους και μαζί της φωνή τους κάτω από το κεντρικό σύνθημα της διοργάνωσης «Γκολ στη Φτώχεια» (Kick Out Poverty).  Κατά τα πρότυπα του αυστριακού προγράμματος κοινωνικού ποδοσφαίρου, στην εθνική ομάδα του οποίου, κατά κανόνα, αγωνίζονται μόνο προσφυγόπουλα που έχουν κάνει αίτηση ασύλου στην κεντροευρωπαϊκή χώρα, φέτος στην ελληνική ομάδα θα συμμετάσχουν και τρία παιδιά αφγανικής και αλγερινής καταγωγής. Ο Μορτάζα, ο Τζιμπούρ και ο Ρεζά συμμετέχουν ανελλιπώς στις προπονήσεις της ομάδας στο Ρουφ όλη τη χρονιά και κέρδισαν με το σπαθί τους και την υποδειγματική συμπεριφορά τους μια θέση στην αποστολή που αποστολή έχει να στείλει πολλαπλά κοινωνικά και αθλητικά μηνύματα. Άλλωστε, το κεντρικό μότο της καμπάνιας «Γκολ στη Φτώχεια» δεν αφήνει πολλά περιθώρια ως προς τον τελικό στόχο: «Παίζουμε μπάλα για να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι και όχι απαραίτητα καλύτεροι ποδοσφαιριστές». Για αυτό και αγωνίζονται όλα τα παιδιά της ομάδας. Δεν σταματούν την προσπάθεια για μια καλύτερη ζωή, για να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι, κόντρα –πολλές φορές– σε θεούς και δαίμονες. «Και αν γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, έχουμε προσέξει ότι και καλύτεροι ποδοσφαιριστές μπορούμε να γίνουμε και καλύτεροι δικηγόροι, υδραυλικοί ή ό,τι άλλο…» συμπληρώνει ο Χρήστος, που μαζί με τον Γιάννη, τον Σάκη και τον Δημήτρη (ως προπονητές και αρχηγοί των δύο ομάδων) θα συνοδεύσουν και θα υποστηρίξουν τα παιδιά σε αυτό το μεγάλο ταξίδι ζωής. Η συμμετοχή των τριών παιδιών από το Αφγανιστάν και την Αλγερία είναι απόρροια του προγράμματος επισκέψεων στα προσφυγικά κέντρα που ξεκίνησε η «σχεδία» και η Εθνική Αστέγων το φθινόπωρο του 2016 για «να μοιραστούμε τη χαρά του παιχνιδιού, να πάρουμε δύναμη ο ένας από τον άλλον». Δύο χρόνια αργότερα, από τις προπονήσεις και τα τουρνουά της καμπάνιας «Γκολ στη Φτώχεια» έχουν περάσει πάνω από 1.000 άτομα, ενώ ο αριθμός των συμμετεχόντων στις κυριακάτικες προπονήσεις της ομάδας σε Ρουφ και ΧΑΝΘ υπάρχουν μέρες που ξεπερνά τους 80. Ο Μορτάζα, μάλιστα, εξακολουθεί να φιλοξενείται στο κέντρο προσφύγων του Ελαιώνα.  Τα υπόλοιπα παιδιά (oκτώ αγόρια και οκτώ κορίτσια θα ταξιδέψουν συνολικά) προέρχονται είτε από το δίκτυο των διανομέων της «σχεδίας» είτε δομές αλληλεγγύης και ψυχικής υγείας της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης.  Το τουρνουά ξεκινάει την Τρίτη 13 και ολοκληρώνεται την Κυριακή 18 Νοεμβρίου, οι δε αγώνες θα φιλοξενηθούν σε τέσσερα ειδικά διαμορφωμένα γήπεδα που θα έχουν στηθεί σε μια από  τις μεγαλύτερες πλατείες του κόσμου, την ιστορική Ζόκαλο, στην καρδιά της μεξικανικής πρωτεύουσας.  Το Σάββατο 10 Νοεμβρίου, τα παιδιά της αποστολής θα προπονηθούν όλα μαζί στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων, όπου θα στηθεί ένα κινητό γηπεδάκι προδιαγραφών Παγκοσμίου Κυπέλλου Αστέγων, ειδικά για την περίπτωση. Η προπόνηση είναι ανοιχτή σε όλους. Οι αγώνες θα μεταδοθούν ζωντανά τόσο από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης του περιοδικού δρόμου «σχεδία» (www.facebook.com/shedia.streetpaper και στο twitter @_shedia) όσο και από την επίσημη ιστοσελίδα του Παγκοσμίου Κυπέλλου Αστέγων (www.homelessworldcup.org). Μπορείτε να κατεβάσετε τα παρακάτω αρχεία: Φωτογραφία 1 Φωτογραφία 2 Φωτογραφία 3 Φωτογραφία 4 Φωτογραφία 5

Η «σχεδία» της γλυκιάς αντίστασης, στη «σχεδία» Νοεμβρίου 2018 (τεύχος #64). Από την Τετάρτη 31 Οκτωβρίου στους δρόμους της πόλης

Η «σχεδία» της γλυκιάς αντίστασης Αναζητούμε το αντίδοτο στο «γιαουρτάκι», ψάχνουμε τη δικαίωση μέσω των λέξεων, δοκιμάζουμε τη γλυκιά γεύση της αντίστασης, ζούμε την αθανασία καρέ καρέ, ξεφυλλίζουμε τις σελίδες των λύσεων, παίρνουμε Γιώτα 5 με το ζύγι, σβήνουμε τις φωτιές στα δεδομένα και προπονούμαστε για να κατέβουμε στα γήπεδα του αγώνα για μια καλύτερη ζωή.    Αυτά και άλλα πολλά μόνο στη «σχεδία» Νοεμβρίου 2018 (τεύχος #64). Από την Τετάρτη 31 Οκτωβρίου στους δρόμους της πόλης. «Το αντίδοτο στο γιαουρτάκι». Σε μία μελέτη του, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αναδεικνύει το κρυμμένο πρόβλημα της κακομεταχείρισης των ηλικιωμένων. Ένας στους έξι έχει πέσει θύμα κακοποίησης (φυσικής, ψυχολογικής ή συναισθηματικής βίας, παραμέλησης ή οικονομικής εκμετάλλευσης). Μάλιστα, στο 90% των περιπτώσεων οι θύτες είναι μέλη της οικογένειας, ενώ μόλις το 4% καταγγέλλεται από τα θύματα. Και ενώ σε πολλές χώρες η αντιμετώπιση του φαινομένου αποτελεί προτεραιότητα, στον τόπο μας, παραμένει ένα βαθιά αποσιωπημένο ζήτημα. Ακριβώς αυτόν τον πέπλο σιωπής ανασύρει η «σχεδία», στο τεύχος Νοεμβρίου, που θα βρίσκεται στους δρόμους της πόλης από την Τετάρτη 31 Οκτωβρίου. Στο σχετικό ρεπορτάζ, καταπιανόμαστε διεξοδικά με την κακοποίηση και την παραμέληση των ηλικιωμένων, που ξεκινάει από τα ίδια μας τα σπίτια, αναζητώντας το αντίδοτο σε αυτήν, το «αντίδοτο στο “γιαουρτάκι”». «Η λογοτεχνία σε κάνει ένθεο». Ένας «δημοκρατικός» συγγραφέας μιλάει για την υπαρξιακή δικαίωση που χαρίζει το γράψιμο, τον έρωτά του για τον Ιούλιο Βερν, αλλά και την τάση του να αναζητεί την αθέατη πλευρά του κόσμου. «Η λογοτεχνία δεν είναι ο ωραιοποιημένος εαυτός μας. Είναι το αντεστραμμένο είδωλό μας. Είναι ο εσώτατος εαυτός μας που ζητάει δικαίωση μέσω των λέξεων», υπογραμμίζει, μεταξύ άλλων, στη «σχεδία» ο Διονύσης Μαρίνος. «Η γλυκιά γεύσης της αντίστασης». Ένας κήρυκας διαφορετικός μιλάει στη «σχεδία» για την ιστορία και τα οράματα μιας κοινωνικής επιχείρησης που μας προτείνει λιχουδιές απαλλαγμένες από το όνειδος της παιδικής εργασίας. «Για εμάς η οικονομική επιτυχία δεν είναι στόχος, αλλά μέσο προς την επίτευξη ενός στόχου, αυτού της παρασκευής σοκολάτας απαλλαγμένης 100% από τη δουλεία», σημειώνει ο Ίνζο φαν Ζάντεν αναφορικά με τους αγώνες της ξεχωριστής επιχείρησης «Tony’s Chocolonely». «Φυλλομετρώντας τις λύσεις». Πέρα από τη δημοσιογραφία που περιορίζεται στην καταγραφή όσων αρνητικών συμβαίνουν γύρω μας, υπάρχει κι εκείνη που εστιάζει την ανάδειξη καλών πρακτικών, ενεργοποιώντας το αναγνωστικό κοινό και την κοινωνία ολόκληρη. «Με την ανάδειξη εποικοδομητικών προσεγγίσεων ενδυναμώνουμε το κοινό, ώστε να γίνει ο ίδιος ο αναγνώστης φορέας θετικών αλλαγών», επισημαίνει στη «σχεδία» η δημοσιογράφος Ντανιέλ Μπατίστ, συνιδρύτρια του βρετανικού δικτύου «Έργο Εποικοδομητικής Δημοσιογραφίας», στο σχετικό ρεπορτάζ για τις αρχές μιας δημοσιογραφίας που υπηρετεί απαρέγκλιτα και η «σχεδία» από το πρώτος τεύχος. «Η αθανασία καρέ καρέ». Ένας εκδότης μάς ταξιδεύει ανάμεσα στα σύννεφα της ένατης τέχνης, μιλάει για τη σχέση των κόμικ με τη λογοτεχνία, για τη θέση τους στην εκπαίδευση και εξηγεί γιατί δεν πρόκειται να πεθάνουν ποτέ. «Ίσως πολλοί άνθρωποι να έχουν ανάγκη να αισθάνονται ότι υπάρχει κάποιος δυνατότερος, ένας “σούπερ ήρωας”. Αλλά τα κόμικ δεν είναι αυτό», εξομολογείται στη «σχεδία» ο Λευτέρης Σταυριανός. «Φωτιά στα δεδομένα». Η άπληστη τιμολογιακή πολιτική μιας εταιρείας παροχής ίντερνετ στις ΗΠΑ δεν κάμφθηκε ούτε ενώπιον των καταστροφικών πυρκαγιών που κατέκαψαν την Καλιφόρνια. Το ίντερνετ, κυριολεκτικά, «σερνόταν» τη στιγμή που έπρεπε να συντονιστεί η δράση δεκάδων χιλιάδων ατόμων, πολλών εκατοντάδων οχημάτων και δεκάδων πυροσβεστικών αεροσκαφών. «Γιώτα 5 με το ζύγι». Πέρα από τις επιπτώσεις στην υγεία το διαρκώς επιδεινούμενο πρόβλημα της παχυσαρκίας στις ΗΠΑ απειλεί και τις στρατολογικές ανάγκες της υπερδύναμης. Το ένα τρίτο των υποψήφιων που προσέρχονται  στα στρατολογικά γραφεία απορρίπτεται αυτόματα μετά το ζύγισμα, ανατρέποντας ολόκληρο το σχεδιασμό του αμερικανικού στρατού. «Σημασία έχει να μη σταματάς». Ο 36ος Αυθεντικός Μαραθώνιος της Αθήνας και το 16ο Παγκόσμιο Κύπελλο Αστέγων στην Πόλη του Μεξικού αποτελούν δύο κορυφαία ραντεβού κοινωνικού αθλητισμού, όπου, φυσικά, θα είναι παρούσα, για μια ακόμη χρονιά, και η «σχεδία». Φέτος, 213 άτομα θα τρέξουν με το ειδικά σχεδιασμένο αγωνιστικό μπλουζάκι της «σχεδίας», κατακόκκινο, όπως το γιλέκο των πωλητών. Από την άλλη, η Αγγελική, ο Αποστόλης, η Μάγδα, ο Τζιμπούρ, ο Μορτάζα και τα άλλα παιδιά της Εθνικής Αστέγων που θα «πετάξουν» για το Μεξικό, ώστε να συμμετάσχουν στον κορυφαίο κοινωνικό και αθλητικό θεσμό του πλανήτη, δεν σταματούν την προσπάθεια για μια καλύτερη ζωή. Άλλωστε, το κεντρικό μότο της καμπάνιας «Γκολ στη Φτώχεια» δεν αφήνει πολλά περιθώρια ως προς τον τελικό στόχο: «Παίζουμε μπάλα για να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι και όχι απαραίτητα καλύτεροι ποδοσφαιριστές». Ακόμη, μέσα από την ιστορία μιας μικρής αγγελίας, μαθαίνουμε πώς κατασκευάζονται αυτοσχέδια βιολιά στα βουνά της Ευρυτανίας. Ο Γιώργος Μπαζίνας περιγράφει τη μάχη με το θάνατο του Ανώνυμου Ασθενή σε θάλαμο ελληνικού νοσοκομείου. Ο Χρίστος Χαραλαμπόπουλος καταγγέλλει το βάθρο του μίσους, ο οργανοποιός Παναγιώτης Βαρλάς και ο συνεχιστής και γιος του Νίκος Βαρλάς αφηγούνται στιγμές της κοινής τους διαδρομής, ενώ ο Χρήστος Αλεφάντης επιμένει πως ο κόσμος αλλάζει, γίνεται καλύτερος. Ο φακός του Χρήστου Παπαχρήστου καταγράφει απογευματινά στιγμιότυπα της πόλης. Κλείνουμε τραπέζι σε μια ζεστή γωνιά της πρωτεύουσας, εκεί όπου η θαλασσινή αύρα της Καλύμνου συναντιέται με τα μαστορικά της παλιάς Αθήνας, ενώ δοκιμάζουμε σεβίτσε από έναν Περουβιανό, που, από τις φτωχογειτονιές της Λίμα και τα σοβιετικά πανεπιστήμια, θα βρεθεί ερωτευμένος χορευτής στην Αθήνα. Παράλληλα, κάνουμε νέες εγγραφές στο τακτικό ημερολόγιο της «σχεδίας». Αυτά και άλλα πολλά. Στο τεύχος #64 της «σχεδίας» (Νοεμβρίου 2018), που κυκλοφορεί στους δρόμους της πόλης από την Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2018. Υπενθυμίζεται ότι η «σχεδία», όπως συμβαίνει με όλα τα περιοδικά δρόμου του πλανήτη, δεν πωλείται στα συνήθη σημεία διάθεσης Τύπου (περίπτερα κ.λπ.). Πωλείται αποκλειστικά και μόνο στους δρόμους της πόλης από διαπιστευμένους πωλητές. Οι πωλητές αυτοί προέρχονται από ευάλωτες πληθυσμιακές ομάδες: Άστεγοι, άνεργοι και γενικώς άνθρωποι που αποδεδειγμένα ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Είναι άνθρωποι που βιώνουν με τον πιο σκληρό τρόπο τις συνέπειες της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που μαστίζει την ελληνική γη. Από την τιμή πώλησης του περιοδικού (4,00€), το 67,5% (δηλαδή τα 2,70€) αφορούν απευθείας τον ίδιο τον πωλητή (ποσό που περιλαμβάνει το απευθείας έσοδο, 2,06€, για τον άνθρωπο-διανομέα και 0,64€ παρακράτηση φόρου και χαρτόσημο (20%+3,6%). «Πάνω από 100 εφημερίδες δρόμου, 34 χώρες, 5 ήπειροι, 24 γλώσσες, 9.300 άστεγοι πωλητές κάθε μέρα, 21.000 άστεγοι πωλητές κάθε χρόνο, 2.000 εθελοντές, 5.000.000 αναγνώστες, 20.000.000 πωλήσεις για το 2017, που σημαίνει 2.300.000€ έσοδα μηνιαίως και 27.000.000€ ετησίως έσοδα για τους πωλητές παγκοσμίως και, συνάμα, 1 φωνή ενωμένη ενάντια στη φτώχεια» είναι το σύνθημα του Διεθνούς Δικτύου Εφημερίδων του Δρόμου (International Network of Street Papers – INSP, www.insp.ngo). ΥΓ.: Να θυμάστε, επίσης, ότι οι πωλητές της «σχεδίας» δίνουν και απόδειξη. Σας παρακαλούμε θερμώς να μην ξεχνάτε να την παίρνετε! Μπορείτε να κατεβάσετε το παρακάτω αρχείο: ΕΞΩΦΥΛΛΟ τεύχους #64 (Νοέμβριος 2018)

«Έχουμε Να Φάμε Δυο Μέρες»: Η Συγκλονιστική Αγγελία Άνεργου

ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Σπαράζει καρδιές:«Έχουμε να φάμε δυο μέρες»Η συγκλονιστική αγγελία άνεργου πατέρα στη Θεσσαλονίκη.
Κόμπος γίνεται το στομάχι σου…
Έκκληση για λίγη βοήθεια κάνει ο κυρ.Γιάννης από τη Θεσσαλονίκη. Είναι νηστικοί εδώ και μέρες, καθώς λόγω προβλημάτων υγείας, δεν μπορεί να ανταπεξέλθει
Μόνο σοκ και θλίψη για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει μεγάλο μέρος των ελλήνων πολιτών προκαλεί η αγγελία μακροχρόνια άνεργου πατέρα στη Θεσσαλονίκη που εκλιπαρεί για λίγη βοήθεια προκειμένου να ταΐσει τα νηστικά παιδιά του.

Έχει σπαράξει καρδιές η αγγελία που δημοσιεύτηκε σε τοπική εφημερίδα αναφέρει συγκεκριμένα: «Άνεργος με 2 παιδιά ζητά βοήθεια για τα παιδιά του

Ο κ.Γιάννης έχει μείνει χωρίς δουλειά εδώ και πέντε χρόνια ενώ και η σύζυγος του είναι άνεργη. Το άπορο ζευγάρι καλείται μέσα σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας να μεγαλώσει τα δύο παιδιά τους, το ένα εκ των οποίων με αναπηρία 67%.

Η γνωστοποίηση αποτελέσματος πιστοποίησης αναπηρίας έιναι:

ΔΙΑΧΥΤΗ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗΑΥΤΙΣΤΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ

Πποκύπτει ότι το συνολικό ποσοστό αναπηρίας του ανέρχεται σε 67%

κατά την ιατρική πρόβλεψη.

ΠΑΡΟΥΣΙΆΖΕΙ ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΒΙΟΠΟΡΙΣΤΙΚΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ.

ΑΡ.ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ: 09905/2014/1463

Ωστόσο, αυτή τη στιγμή στο νοικοκυριό δεν υπάρχει κανένα εισόδημα με αποτέλεσμα τα μικρά παιδιά να στερούνται για ημέρες το φαγητό όπως και άλλα βασικά αγαθά που όμως είναι απαραίτητα για την επιβίωσή τους

Ο απελπισμένος πατέρας εργαζόταν ως υπάλληλος σε σούπερ μάρκετ όμως απολύθηκε πριν από 5 χρόνια

Εσχάτως, ο κ. Γιάννης κατεβαίνει με τα πόδια στο κέντρο της πόλης για να πουλήσει στυλό και αναπτήρες σε καταστηματάρχες και περαστικούς. Με τον τρόπο αυτό καταφέρνει και βγάζει ένα μικρό μεροκάματο ίσα-ίσα για να αγοράσει μερικά τρόφιμα για το σπίτι.

«Βγάζω λίγα χρήματα και με αυτά αγοράζω λίγο γάλα και ψωμί για τα παιδάκια μου.

Ο ίδιος δεν διστάζει να παραδεχθεί ότι φοβάται για το μέλλον των παιδιών του αφού η οικογένεια δύσκολα τα βγάζει πέρα. Όπου σταθεί και όπου βρεθεί ο άνεργος πατέρας εκλιπαρεί για βοήθεια. Κάθε τόσο απευθύνεται στην εκκλησία από όπου του δίνουν κάποια λιγοστά χρήματα, περίπου 20 ευρώ κάθε μήνα, και μερικές σακούλες με τρόφιμα.

Δυστυχώς, όμως, αυτά δεν αποδεικνύονται αρκετά και τα παιδάκια του πολλές φορές πέφτουν νηστικά για ύπνο. Κάπως έτσι, σκέφθηκε να φτάσει στην ακραία λύση της αγγελίας, προτιμώντας να αποκαλύψει δημοσίως το πρόβλημά του παρά να αφήσει τα παιδιά του αβοήθητα.

«Βρισκόμαστε σε τραγική κατάσταση. Ζητάω τη συνδρομή των συμπολιτών μου αφού μόνος μου, χωρίς δουλειά, δεν μπορώ να στηρίξω την οικογένειά μου.

Με πόνο ψυχής

όποιος θέλει να βοηθήσει ο αριθμός λογαριασμού έιναι:

0026-0211-67-0101367106

IBAN:GR9402602110000670101367106

ΑΡΧΙΚΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ:Γ Ι Δ

πηγή: superthema.gr

Η ενορία του Αγίου Νικολάου Πευκακίων έκοψε το νερό στους αστέγους!

   ΚΟΙΝΩΝΙΑ     

23-stegi_astegon-exarxeia.jpg

Η Στέγη Αστέγων στη Νεάπολη Εξαρχείων

γράφει ο: Κώστας Ζαφειρόπουλος

Αντί να βρει λύση, όπως υποσχόταν, η Ενορία φιλόπτωχου ταμείου της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου Πευκακίων για τους δέκα φιλοξενούμενους της Στέγης Αστέγων στη Νεάπολη Εξαρχείων ώστε να μη μείνουν στον δρόμο, τους άφησε από χθες το πρωί χωρίς νερό. Ακόμα έχουν στέγη βέβαια, χωρίς νερό ωστόσο.

Με έκπληξη αντίκρισαν χθες οι κάτοικοι, οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι είτε υπέργηροι, είτε σωματικά ανάπηροι, είτε ψυχικά ασθενείς, το συνεργείο της ΕΥΔΑΠ να ξηλώνει το ρολόι της ύδρευσης εξαιτίας ανεξόφλητων οφειλών.

Τον λογαριασμό του νερού τον πλήρωνε η Εκκλησία, όμως, όπως αποδείχθηκε ύστερα από ερωτήσεις των κατοίκων στην ΕΥΔΑΠ, υπήρχε ανεξόφλητο υπόλοιπο ύψους 700 ευρώ, που αντιστοιχούσε σε οφειλές περίπου δύο ετών.

Μάλιστα, όπως έγινε χθες γνωστό, είχε προηγηθεί τον προηγούμενο Φεβρουάριο ακόμα μια διακοπή της ύδρευσης και σύμφωνα με την ΕΥΔΑΠ η επανασύνδεση έγινε παράνομα.

Αξίζει να σημειωθεί πως οι λογαριασμοί βρίσκονται στο όνομα δύο αδερφιών, τα οποία φέρονται ως ιδιοκτήτες του κτιρίου στη συμβολή των οδών Στρατηγοπούλου και Βατάτζη.

Υπενθυμίζεται πως στις 18 Ιουλίου 2018 ένας ιερέας της συγκεκριμένης εκκλησίας τούς ειδοποίησε πως πρέπει να εγκαταλείψουν το τριώροφο κτίριο μέχρι το τέλος Αυγούστου για να παραδοθεί στους φερόμενους ως ιδιοκτήτες, οι οποίοι κατά την εκκλησία πιέζουν να επιστραφεί σε αυτούς το ακίνητο.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ένας εκ των ιδιοκτητών έχει πεθάνει, ενώ κάποιοι κάτοικοι διατυπώνουν επιφυλάξεις για το πραγματικό ιδιοκτησιακό καθεστώς.

Απλήρωτους έχει αφήσει η ενορία και τους λογαριασμούς της ΔΕΗ (περίπου 470 ευρώ).

Το θέμα της έξωσης των πρώην αστέγων είχε αποκαλύψει η «Εφ.Συν.» (10.9.2018, «Πετάνε πρώην αστέγους στον δρόμο»), ενώ την προηγούμενη Κυριακή υπήρξε παρέμβαση του «Ρουβίκωνα» στην εκκλησία.

Στη συνέχεια ο πρωτοπρεσβύτερος Β. Βολουδάκης κατηγόρησε την «Εφ.Συν.» ως «ηθικό αυτουργό»!

Τρεις μέρες μετά κόπηκε το νερό. Με την υπόθεση ήδη ασχολείται ο Συνήγορος του Πολίτη.

http://www.efsyn.gr/arthro/i-enoria-ekopse-nero-stoys-astegoys

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Η ενορία κατηγορεί την «Εφ.Συν.» για τη δράση του «Ρουβίκωνα»!
Παρέμβαση Ρουβίκωνα σε εκκλησιαστικό ναό

ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ"

Δημήτρης Κ. Τζανακάκης

ΡΕΘΥΜΝΟ

ΡΟΥΒΙΚΩΝΑΣ: Παρέμβαση στον ναό Aγίου Nικολάου Πευκακίων στα Εξάρχεια // (Σήμερα το πρωί στις 09:00 κάναμε παρέμβαση την ώρα της λειτουργίας στον ναό άγιου Νικολάου στα Εξάρχεια, για την προσπάθεια των ανθρώπων της ενορίας να πετάξουν στο δρόμο όσους διαμένουν στην στέγη αστέγων της ενορίας. - Αν η εκκλησία ήθελε θα μπορούσε στα χιλιάδες κτίρια που διαθέτει να στεγάσει όλους τους άστεγους της Ελλάδας...).

"Σήμερα το πρωί στις 09:00 κάναμε παρέμβαση την ώρα της λειτουργίας στον ναό άγιου Νικολάου στα Εξάρχεια. Με την κίνηση μας θέλουμε να κάνουμε σαφές τους ανθρώπους της ενορίας και στον Βολουδάκη προσωπικά, ότι οι άνθρωποι που φιλοξενούνται στην στέγη αστέγων, αν και οικονομικά μη ενεργοί, διαθέτουν ακόμη την ιδιότητα του ανθρώπου και δεν είναι σκουπίδια. Κανένας άνθρωπος δεν είναι σκουπίδι ούτε “ποίμνιο”.

Η αρχιεπισκοπή, η ενορία, δε ξέρουμε ποιος ανέλαβε την πρωτοβουλία, όταν το έκανε πριν τρία τέσσερα χρόνια, να προσφέρει στέγη σε κάποιους ανθρώπους, υπερήλικες, με σοβαρότατα προβλήματα υγείας, απόμαχους της ζωής. Τώρα γιατί αποφασίζει να κάνει πίσω και τους εκβιάζει να φύγουν χωρίς να τους δίνει καμιά εναλλακτική;

Τι αλισβερίσι έχει ο πάπας η ο επίσκοπος και οποιοσδήποτε μπορεί να εμπλέκεται, με τους ιδιοκτήτες του ακίνητου στο οποίο στεγάζονται οι άνθρωποι δεν μας νοιάζει.

Αυτό που ξέρουμε είναι ότι οποίο και να είναι το λειτουργικό κόστος του κτιρίου για την Εκκλησία με την αμύθητη περιουσία είναι πραγματικά αμελητέο. Μια χαρά μπορεί να τους αφήσει να μείνουν εκεί και ότι όλα τα υπόλοιπα είναι στην καλύτερη περίπτωση προφάσεις

Η στεγή είναι δικαίωμα και όχι φιλανθρωπία.

Οι κλάψες του παπά της ενορίας περί “άδειων παγκαριών” να λείπουν καθώς το χοντρό χρήμα της εκκλησίας, είναι καλά φυλαγμένο σε θησαυροφυλάκια τραπεζών, σε ένα τεράστιο δίκτυο εταιριών, σε ομόλογα και σε και εμείς δεν ξέρουμε τι άλλο.

Μάθαμε πρόσφατα ότι ο πρωτοπρεσβύτερος Βολουδάκης ισχυρίστηκε ότι κάλεσε τους αναρχικούς να δούμε λέει την κατάσταση την ενορίας. Είπαμε λοιπόν να σας κάνουμε έκπληξη και ήρθαμε.

Όμως όχι για ακούσουμε κηρύγματα και ψαλμωδίες αλλά να σας πούμε ότι για εμάς ο άνθρωπος είναι πάνω από όλα και η αλληλεγγύη μεταξύ ανθρώπων είναι αυτή που μας υπαγορεύει να σας πούμε:

κάτω τα χέρια από αυτούς που δεν έχουν φωνή.

Αν θέλει ο Βολουδάκης μέσα από την ενορία να πιάσει πελατεία για το κόμμα του γιου του δεν μας νοιάζει και δεν νοιάζει και τους ανθρώπους που μένουν στη στέγη.

Αν η εκκλησία ήθελε θα μπορούσε στα χιλιάδες κτίρια που διαθέτει να στεγάσει όλους τους άστεγους της Ελλάδας. Το γιατί δεν το κάνει δεν είναι της ώρας να το πούμε αν και όλοι λίγο πολύ το μπορούμε να το καταλάβουμε.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ"

_________
Αναρχική συλλογικότητα Ρουβίκωνας
https://athens.indymedia.org/post/1591521/

Μια εικόνα από το παρόν με στόχο το μέλλον...

Eleftheria Krikelis

ΡΑΦΗΝΑ 

Μια εικόνα από το παρόν  - Με στόχο το μέλλον.